ιή

(I)

ἰή (Α)

1. επιφώνημα χαράς ή ενθουσιασμού

2. επιφώνημα λύπης, θλίψης.

[ΕΤΥΜΟΛ. Βλ. λ. ιήιος].

————————

(II)

ἰή, ἡ (Α) [ιή (Ι)]

ιων. τ. τού ἰά*

φωνή, βοή.